تکرار غم انگیز یک رویا

این روزها همه صحبت از باز گشت خاتمی می کنند.عده ای با بررسی این احتمال , امکان شکست وهرز رفتن این چهره ی موثر سیاسی و همچنین در مقابل به دستاوردهای پیروزی احتمالی آن اشاره می کنند. بازگشتی که بعد از چهار سال دوری از قدرت با توجه به جریان تخریبی که علیه خاتمی شکل گرفته است شاید دور از انتظار نباشد. با گذشت حدود سه سال از انتخابات تیر 84 موضع گیری جریان های مختلف در برابر دولت فعلی نشان دهنده ی تمایل اکثرگروههای سیاسی حاکم و غیر حاکم ریشه دار، به برچیده شدن دولت فعلی به هر قیمتی می باشد. ازیک طرف می بینیم هم راست سنتی و هم طیف وسیعی از اصول گرایان در فکر جایگزین مناسب برای مسند ریاست جمهوری می باشند.(گزینه هایی هم چون لاریجانی , ولایتی , ضرغامی و حتی قالیباف) و از طرف دیگر هم جناح اقلیت اصلاح طلب از حاکمیت خود منصرف شده وبرای رهایی از بحران فعلی حتی به حمایت از چهره های معتدل اردوگاه راست نیز حاضرا دست بیاویزند. در این شرایط ورود خاتمی می تواند شرایط جدیدی را پیش روی هر دو گروه باز کند. آیا جناح اصولگرا و محافظه کار بعد از این همه تلاش برای باز پس گیری قدرت ، پس از هشت سال ، حاضربه تحویل آن می باشد؟ اصلاح طلبان گمان می کنند خاتمی دوای درد لا علاج آن ها می تواند باشد؟آیا مردم همچنان به خاتمی واصلاح طلبان اقبال نشان می دهند؟.....می توان سکوت کردن جریان راست سنتی برای حضور خاتمی در مقابل تخریب این چهره توسط حریان حاکم فعلی بر دولت را ناشی از تمایل این طیف به گرم کردن بازار انتخاباتی تعبیه نمود. چه بسا وارد شدن خاتمی جدا از رونق بخشیدن به اتخابات احتمال حذف دولت فعلی را به وجود بیاورد ولی از یک طرف ترس ناشی از پیروزی خاتمی نیز وجود دارد. اصلاح طلبان نیز هر چند شاید به دلیل رد صلاحیت های احتمالی گزینه خاصی برای حضوردر انتخابات نداشته باشند و حضور خاتمی می تواند کورسوی امیدی برای آن ها باشد ، ولی باید توجه داشته باشند تکرار یک گزینه ناشی ازناتوانی درجانشین یابی مناسب است و این شکست سیاسی برای یک حزب محسوب می شود.