18 تیر

از18 تیر 78می توان به عنوان یکی از معدود روزهای افتخارآمیز وسرنوشت ساز جنبش دانشجویی دردهه ی 70و80 ایران نام برد.عده ای چکمه پوش تاب اعتراض وبیداری دانشجورا نیاوردند وبا تجاوز به حریم دانشگاه، به ساحت علم،آگاهی و شعور تجاوز کردند. نتیجه ی ماجرا این بود که آن سرداران تقدیر شدند، آن لباس شخصی ها هنوز به راحتی در اطراف ما زندگی می کنند ودانشجو متهم شد به تشویش،اغتشاش،آشوب ودزدیدن ریش تراش!!!! وبهترین سال های جوانی اش را با زندان وتعلیق سپری کرد،شرح ماجرا را نمی گویم چون یا خوانده ای یا یه راحتی می توانی بخوانی ولی نتیجه اش را برایت می گویم،خودت هم می توانی ببینی؛در دانشگاه یادختروپسردنبال خرزدنن یا دنبال آمارگرفتن ازهم،نشست های سیاسی ممنوع می شود،به جلسات سخنرانی مجوزداده نمی شود،حتی جلوی کارفرهنگی هم گرفته می شود، ولی تا دلت بخواهد داریم کنسرت وشووکاروان های راهیان نور،ما هم خبر نداریم ازمملکت،حتی خبر نداریم که همین حالا تعدادی از هم کلاسی هایمان در بندند،وقتی هم خبر دارمی شویم برمی گردیم می گوییم به... این بود نتیجه ای که همه ی اون چکمه پوش ها دنبالش بودند وبهش رسیدند.

یه یاد باطبی ها،ابراهیم نژاد ها در آن سال ها...ومجید توکلی،احمدقصابان ،احسان منصوری( که یکسال واندی به جرم انتقاد وبه اتهام نشراکاذیب در زندان اند)وصدها یار دبستانی در بند دیگر.